Onze welvaart hebben we voor een groot deel te danken aan de aardgaswinning. Tot 2014 waren de aardgasbaten zo’n 10 – 15 miljard Euro per jaar. Dat was elk jaar zo’n 900 Euro per Nederlander. Die baten waren zo hoog, omdat de overheid van elke kuub gewonnen gas 70 procent van de inkomsten krijgt. (40% via EBN en nog eens 30 % via het staatswinstaandeel). Bij het in Groningen gewonnen gas zijn de inkomsten voor de overheid nog hoger. Door de verminderde aardgaswinning uit het grote Groningen-veld zullen de aardgasbaten naar verwachting minder zijn. In 2016 waren de baten 2,4 miljard euro.

De olie- en gasindustrie is belangrijk voor onze werkgelegenheid: de sector zorgt alleen al in Nederland voor zo’n 16.500 banen. Daarbij gaat het om mensen op de productielocaties, onderzoekers en technisch ontwerpers, maar ook om banen bij de toeleveringsbedrijven en bijvoorbeeld in de bouw van installaties en offshore platforms.

Bovendien is de sector een inspirerende aanjager voor onze (technische) universiteiten en onderzoeksinstituten. Het gaat om een hightech wereld, die permanent zoekt naar innovaties om de winning van olie en gas efficiënter én duurzamer te maken. Ook werken we aan innovaties om de resterende aardgasreserves en infrastructuur een bijdrage te kunnen laten spelen in de energietransitie.

Onze kennis is een economische factor van betekenis. Nederland heeft internationaal gerenommeerde kennisinstituten, zoals Clingendael (CIEP), TNO, Energy Academy, Delta Institute en TU Delft. Onze knowhow van veilig en duurzaam produceren, opslaan, handel en transporteren van aardgas is een belangrijk Nederlands exportproduct.

Ons aardgas wordt op land én offshore gewonnen door zo’n 13 producenten. Uit zo’n 250 verschillende gasvelden. Om onze grote voorraad bij Slochteren (Groningen) te sparen heeft de overheid bepaald dat het gas met voorrang uit de zgn. “kleine velden” moet worden gehaald.

Het aardgas dat offshore wordt gewonnen gaat voor behandeling naar een grote gasontvangst installatie in Den Helder en het Groningse Uithuizen. Hier wordt het gas geschikt gemaakt voor transport naar de gebruiker. Daar zorgt de Nederlandse Gasunie voor. Ook aardgas uit Noorwegen, Denemarken en Duitsland komt via grote transportleidingen naar het Nederlandse vasteland.

Via een regionaal leidingennetwerk wordt het aardgas afgeleverd aan de eindgebruikers: huishoudens of de industrie.

GasTerra is de handelsorganisatie, die zich bezighoudt met de in- en verkoop van ons aardgas. Zij bepaalen ook hoeveel aardgas er dagelijks geleverd moet worden gebaseerd op de te verwachten vraag. Die uiteraard per seizoen verschilt, want ‘s winters is de vraag driemaal zo groot als ’s zomers. Met deze zo geheten gasrotonde speelt Nederland een hoofdrol in de aardgasdistributie in Europa.